Dlaczego dla upamiętnienia zmarłych przynosi się na grób znicze i zapala, by płonęły przez długie godziny? Co oznacza ten symbol i skąd pochodzi? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, dlaczego 1 listopada każdego roku cmentarze jaśnieją blaskiem tysięcy zniczy.
Skąd się wziął zwyczaj zapalania zniczy?
Mimo iż zwyczaj zapalania zniczy kojarzy się z religią chrześcijańską – warto wiedzieć, że żydzi ani muzułmanie tego nie robią – w rzeczywistości pochodzi ze sfery pogańskiej. Został zaadaptowany do tradycji chrześcijańskiej, bo łatwiej było znaleźć inne wytłumaczenie dla starego obrzędu pogańskiego, niż usunąć głęboko zakorzenione zachowanie.
Obrzęd, o którym mowa, to dziady. W jego trakcie zapalano ogień, by jednocześnie pomagał duchom znaleźć drogę do domu i ogrzać się w trakcie wędrówki oraz odstraszał złe duchy, upiory.
Znicz – symbolika
Przemiana pogańskiego obrzędu w chrześcijański zwyczaj wiązała się z przejściem od ogniska do świeczki, następnie zaś znicza, który zapobiega szybkiemu wygaszeniu ognia, a także ze zmianą symboliki. Ogień przestał być środkiem kontaktu z duchami i stał się wyrazem pamięci o zmarłych. Ogień symbolizuje również światło nowego życia, tym razem wiecznego, u boku chrześcijańskiego Boga.
Warto wiedzieć, że zwyczaj odwiedzania grobów bliskich powstał dopiero w XIX wieku, a palenie świeczek za zmarłych jest nawet młodsze – pojawiło się w okresie międzywojennym. Zapalać znicze w celu upamiętnienia można niezależnie od dnia, czyli nie tylko 1 listopada. Istnieje też świeczka online, dzięki której wyraża się pamięć o zmarłych bliskich wirtualnie, na odległość.
Artykuł powstał przy współpracy z firmą Wirtualnycmentarz.pl.
Zdj. Shutterstock
0 komentarzy
